தன்னம்பிக்கை

*காட்சி 1*

[ஒரு தனிமையான பெஞ்சில் அமர்ந்திருக்கும் இளம் பையனின் படம்]

*கதைசொல்லி:*

ஒரு காலத்தில், தமிழ்நாட்டின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் வசிக்கும் அர்விந்த் என்ற இளம் பையன் இருந்தான். அர்விந்த் ஒரு பிரகாசமான மற்றும் திறமையான பையன், ஆனால் அவன் மிகவும் வெட்கப்பட்டு தயக்கம் உள்ளவனாகவும் இருந்தான். மற்றவர்களின் முன் பேச அஞ்சினான், பெரும்பாலும் அவன் தன்னைத் தகுதியற்றவனாக உணர்வான்.

*அர்விந்த்:*

(தனக்குத்தானே)

நான் எப்போதும் எதற்கும் உதவாமல்தான் இருப்பேன். நான் நல்லவன் இல்லை.

*கதைசொல்லி:*

அர்விந்த் பெற்றோர்கள் அவர்களது மகனின் தன்னம்பிக்கை குறைவு பற்றி கவலைப்பட்டனர். அவனை மேலும் திறந்த மனதுடன் இருக்க ஊக்குவிக்க முயற்சித்தனர், ஆனால் எதுவும் பலனளிக்கவில்லை.

*அர்விந்தின் தாய்:*

அர்விந்த், உன்னிடம் நிறைய திறமை இருக்கிறது. உன் பயம் உன்னைத் தடுக்க விடாதே.

*அர்விந்தின் தந்தை:*

நீ உன் மனதில் நினைப்பதை எதையும் செய்ய முடியும், அர்விந்த். உன்னை நீயே நம்பு.

*கதைசொல்லி:*

அர்விந்தின் பெற்றோர்கள் சொல்வது சரி என்று தெரிந்தாலும், அவனால் தன்னைத் தாழ்த்திவிட முடியவில்லை. தான் தோல்வியடைவதற்குத்தான் தகுதியானவன் என்று உணர்ந்தான்.

*காட்சி 2*

[கிரிக்கெட் விளையாடும் குழந்தைகளை அர்விந்த் பார்க்கும் படம்]

*கதைசொல்லி:*

ஒரு நாள், அர்விந்த் பள்ளிக்கு நடந்து சென்றபோது, ஒரு குழு குழந்தைகள் கிரிக்கெட் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். தூரத்திலிருந்து அவர்களைப் பார்த்தான், தானும் அவர்களுடன் சேர்ந்து விளையாட விரும்பினான்.

*அர்விந்த்:*

(தனக்குத்தானே)

நான் அவர்கள் போல் கிரிக்கெட் விளையாட முடிந்தால் நன்றாக இருக்கும். ஆனால், என்னால் அவர்களிடம் விளையாடலாம் என்று கேட்க முடியவில்லை.

*கதைசொல்லி:*

அர்விந்தின் நண்பன் விஜய் அவன் விளையாட்டைப் பார்த்து அவனிடம் பேச வந்தான்.

*விஜய்:*

ஹே அர்விந்த், என்ன செய்கிறாய்? ஏன் எங்களுடன் வந்து விளையாடுவதில்லை?

*அர்விந்த்:*

நான் நன்றாக விளையாட மாட்டேன்.

*விஜய்:*

அசட்டுத்தனம்! நீ கிரிக்கெட் விளையாட்டில் கெட்டியானவன். வா, விளையாடுவோம்.

*கதைசொல்லி:*

அர்விந்த் முதலில் தயக்கம் இருந்தாலும், விஜய் மிகவும் சமாதானப்படுத்தியதால், இறுதியில் விளையாட ஒப்புக்கொண்டான்.

*காட்சி 3*

[கிரிக்கெட் விளையாடி சிரிக்கும் அர்விந்தின் படம்]

*கதைசொல்லி:*

கிரிக்கெட் விளையாடுவது அர்விந்த் எவ்வளவு பிடிக்கும் என்று அவனே ஆச்சரியப்பட்டான். அவன் உண்மையில் அதில் நல்லவனாக இருந்தான்! அவன் தினமும் குழுவுடன் விளையாடத் தொடங்கினான், அவன் தன்னம்பிக்கை அதிகரிக்கத் தொடங்கியது.